De boerenopstand is een interessante test maar eigenlijk is het antwoord al bekend

Belangrijke dag dinsdag, minister-president Mark Rutte is dan de langstzittende premier ooit; 4310 dagen. Knap gedaan. Ondertussen bevindt het land zich in crisis. Een deel van de boeren gedraagt zich als anarchistisch tuig, een ander deel maakt zich serieuze zorgen over het boerenbedrijf maar het is reces dus er gebeurt even niets.

Het lijdend voorwerp mompelt iets via Twitter, mindere goden hebben nu de leiding. Het lijkt er op dat het rapaille de dienst uitmaakt. Zoals het zaak is de milieuterroristen van Extinction Rebellion op te pakken wanneer ze de infrastructuur in duigen gooien, moet dat ook met het extremistische deel van de boeren (en néé politie, dat betekent niet dat je gericht gaat schieten. Gewoon aanhouden, trekker verbeurdverklaren).

Langer dan Lubbers, het is met recht een prestatie. Maar de vraag is hoelang het nog gaat duren. Rutte heeft geen vrouw en kinderen, heeft jaarlijks enkele vaste uitjes (skiën, New York, Terschelling) dus wat hou je dan over? Juist, premier zijn. Geen hobby's, geen ambities voor EU of NAVO. Het Torentje en Catshuis is voldoende, lijkt het.      

Binnen de VVD is er bepaaldelijk ook geen opvolger beschikbaar.

Dit worden 12 more years

Realtime archiveren: SMS'jes wissen, doorsturen of parafraserend doorbellen naar top-ambtenaren. Minister-president Mark Rutte had er tot voor kort een dagtaak aan wegens de beperkte inhoud van zijn eeuwenoude Nokia. "Wat krijg je als het woord 'smoes' zonder klinkers schrijft?", opende een snedige BBB-voorvrouw Caroline van der Plas haar bijdrage aan het debat over de affaire afgelopen donderdag.

Enkele uren later ontplofte de premier op voor zijn doen ongekende wijze:

"Mevrouw Van der Plas, wat zou de reden zijn dat steeds meer Nederlanders zeggen dat ze niet meer naar de debatten op televisie kijken? Omdat alles begint bij wantrouwen, bij een absoluut fundamenteel gevoel dat de zaak wordt geflest, belazerd et cetera. Dat gebeurt keer op keer in de debatten. Mensen krijgen soms de kans niet meer om het op een rustige manier uit te leggen. Ik merk het ook in de ministerraad als we erover praten. Collega's zeggen: we vinden de baan mooi, maar wat zijn de debatten in de Tweede Kamer ingewikkeld en soms onaangenaam en wat gaat het tekeer. U mag mij alles vragen. Ik zal me overal over verantwoorden, maar het gaat om die basale toon. Wat mevrouw Van der Plas hier ook doet, is zeggen: zie je wel, er is een patroon, een optelsom. 

Maar dat is natuurlijk zó vals! Want daarmee zeg je: joh, je krijgt de kans niet eens meer om al die aparte momenten te verdedigen en uit te leggen, want die beschouwen wij als onderdeel van een patroon en daar past ook dit weer in. Ik ga daar vandaag in dit debat eens echt een keer flink tegenin en dat zal ik ook blijven doen; u kunt erop rekenen."